* *
*
JAK ciemnieją
i szumią w instrumencie
lasy jego drewna.
* *
*
dla Hansa
Carossy
Także utrata jest jeszcze nasza; nawet
zapominanie
ma kształt jeszcze w pozostającym królestwie
przemiany.
To, co wypuszczone krąży –
rzadko jesteśmy też środkiem
jednego z okręgów: one kreślą wokół nas całą figurę.
(tłum. pwL)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz